One down 5 more to go

Vandaag zit ik precies een maand in the States en het gaat goed met me. Natuurlijk heb ik af en toe mijn dipjes, maar de goede dagen overheersen en ik begin het hier echt leuk te vinden. Ik begin goed mijn draai te vinden hier, ook een van de redenen dat ik niet zo veel meer blog. Het went snel en alles lijkt zo gewoon. Zo kijk ik bijvoorbeeld helemaal niet meer op van de cable cars en ook de Golden Gate Bridge wordt “gewoner”. Ik voel me dan steeds minder toerist en echt een inwoner van the Bay Area.

Mijn dagen zien er vrijwel altijd het zelfde uit: ik sta op, ga naar school met de bus en de BART (metro) en soms nog met de cable car, na school hang ik wat rond in de stad (soms om wat te zien en soms gewoon window shopping) ik ga naar huis, maak huiswerk, kijk nog wat TV en ga weer naar bed. De volgende dag start het weer van voor af aan. De weekenden zijn perfect om echt dingen te ontdekken. Af en toe relaxen en niks doen is natuurlijk ook wel eens goed en lekker.

Ik zit nog steeds bij kennissen in huis. Ik voel me hier erg op mijn gemak en ik heb het erg leuk hier. Het voelt goed en ik heb het idee dat ik ze al jaren ken. Ik word overal geïntroduceerd en ik word zelfs meegenomen met uitstapjes. Zo zijn we (Pam, Barry, Fé en ik) afgelopen zondag naar Berkeley gegaan en hebben we onder andere op de campus rondgelopen. Ontzettend leuk om dat ook is te zien en om andere plaatsen te ontdekken.

Voor oktober staat het volgende al op de planning. Ik hoop naar Alcatraz te gaan, Sillicon Valley (Google, Facebook en Apple) en naar San Jose, ik ga naar het Treasure Island Music Festival, Marsha en Hans komen richting the Bay Area en Halloween is coming! Genoeg te doen hier dus!

Als ik er op terug kijk is de eerste maand vrij snel gegaan. Hoewel ik in het begin dacht dat het traag ging gaat het nu toch wel erg snel. Je knippert met je ogen en er is alweer een week voorbij. Ik ben mezelf in de afgelopen maand best wel tegengekomen, maar dit heeft me wel sterker gemaakt. Het is goed om te weten dat ik mijzelf kan redden en dat ook communiceren in het Engels geen probleem is. Het schrijven in het Nederlands is 1 ding (al begin ik behoorlijk te twijfelen aan mijn zinsopbouw), maar als ik na een lange tijd weer Nederlands praat is dat toch even raar. Al met al een maand met een moeilijk begin, maar die eigenlijk super fijn is geëindigd. Ik kijk uit naar de maanden die volgen!